Worst Verses - මගෙ සිත කියන නිදැස් පද

මගෙ සිත කියන නිදැස් පද.. විටක සොදුරුය.. විටක නපුරුය.. එහෙත් මා සැමදා එසේමය

ඔබ මාව කෙතරම් එබුවත්
නොලැබෙනු ඇත පිලිතුරක්
කැපෙනු ඇත රුපියලයි සත තිස් දෙකක්
ඔබනා වරක් පාසා...
හපොයි,
අපරාදෙ සල්ලි...

අත් දෙක බැඳලා,
ආයි මන්,
ලියන්නෙ නෑ කිව්වට,
උඹ මට ඉන්න දෙන්නෙම නෑ...
ඈතින් ඈතට ,
ඈත්වෙලා,
පියාඹා ගියාට,
උඹ මට ඉන්න දෙන්නෙම නෑ...
නින්දෙත්,
ඉගි පාල,
මාව ඇහැරවල,
උඹ මට ඉන්න දෙන්නෙම නෑ...
ඇයි උඹ
මගේ මතකය උනේ...
කොච්චර උනත්
උඹ මට ඉන්න දෙන්නෙම නැති එක හොදයි.....

ගෙදරින් දුර...
හිතින් ඈත..
දන්න කවුරුත් නැති...
බොරුවෙන් ජීවත්වෙන...
මේක ද කැම්පස් එක....?

බලා හුනිමි,
තනිවන්නට මොහොතක්,
ලූයෙමි කෙටි පණිවිඩක්,
එනතුරා එහි බාරදුන් රිපෝතුව,
නොපෙනේ එන වගක්,
මැදියමේ කනිසමත් ඇසුනි මා සවනතට,
නො එන නිදි දුවනි නුඹ,
ඇයි තවත් පමා මට,
දෙකේ- හතරේ පැයත් ඇසුනි නැවතත් මටම,
එහෙත් නුඹ තවම නැත....
දරා ගනු නොහැක තව,
ඇසුනි දෙදරන හඩක්..
පනිවිඩය ලැබී ඇත,
වහා ලූයෙමි විවර,
"Message Sending Failed"
රූරා වැටෙන බිදු,
කදුලු වග දැනුනි මට,
එහෙත් මතකය,
නොවෙනු ඇත අමතක,
සරනා තුරාවට..




උඹ ඔච්චර ඈත් වෙලා
අහසට ගතු කිව්වෙ
මට නොපෙනෙන්නනම්
බලන් ඉදපන්…
උඹට පොලොව සිබින්න වෙන්නෙ
මගේ දෑත් වල වාරු අරන්
උඹෙ ලපටි කොමල රටාවට
උන් අහුවුනත්
උඹට හයියක් නැතුව
මගෙ මුදුනතට
කඩා වැටෙනකොටවත්
හයියෙන් කෑ ගහපන්..
“අනේ මගේ අම්මේ..!” කියල…

සේයා රු අනුග්‍රහය : පිටස්තරයා..

ගැස්මට,
නැග්මට,
හිටපු එකම හිත..
උඹ ගාව
තනියට,
නොතනියට,
හිටපු එකම හිත..
ඒකත් උඹ ගාව
කියන්න,
නොකියන්න කියපු,
එකම හිත..
ඒකත් උඹ ගාව
උඹට දෙකක් වැඩි නැද්ද?

මගේ දින සටහන් ගැන

මා සොයනා කතර නොතෙරේ මා හටම.... මා ගැන කවරෙකු කුමට ලතවෙම්ද?

නිතර යන එන අය